Postawa wyjściowa (wuji)
Postawa wyjściowa (wuji) jest analogiczna do postawy wyjściowej formy Starego Stylu Yang Taiji Quan z tym, że ręce zwisają swobodnie wydłuż ciała z wnętrzami dłoni skierowanymi w stronę ud.
W szczególności:
- Stopy ułożone są równolegle, skierowane na wprost przed siebie
- Kolana lekko ugięte, skierowane są w tę samą stronę co palce stóp
- Około 60% ciężaru ciała na piętach
- Cofamy lekko część szczytową kości krzyżowej co powoduje zmniejszenie krzywizny lędźwiowej oraz lekkie wysunięcie do przodu kości ogonowej
- Cofamy lekko stawy biodrowe aby zwiększyć odczucie przeniesienia ciężaru w stronę pięt
- Rozluźniamy w dół mięsnie klatki piersiowej oraz pleców i ramion
- Wargi stykają się, zęby również
- Koniec języka dotyka dziąseł tuż nad zębami
- Cofamy lekko stawy szczęk co powoduje uczucie zwiększenia pionowości głowy od karku do szczytu czaszki (uczucie „zawieszenia” głowy na niewidocznej nici)
- Wzrok skierowany jest poziomo w stronę horyzontu, bez skupiania na otaczających obiektach
- Linia pionowa postawy łączy szczyt głowy, kość ogonową oraz punkt rzutu środka ciężkości miedzy piętami
- Oddychamy przez nos, swobodnie, płynnie i regularnie
Szukamy w tej postawie rozluźnienia (w sensie taiji) oraz spokoju. Oddychamy swobodnie, utrzymując postawę przynajmniej przez minutę.